Frans Groeneveld (47) was tot een aantal jaar geleden nog fitnessinstructeur en manager bij een sportschool, maar besloot het roer helemaal om te gooien. Hij liet zich omscholen tot anesthesiemedewerker bij Erasmus MC. Hij vertelt waarom hij voor dit vak koos. 

Terug in de schoolbanken

Deze sportieve vader van twee jongens wilde na jaren werken in de sportschool iets anders, maar wist niet zo goed wat. Totdat iemand hem vertelde over het vak van anesthesiemedewerker: “Haar verhaal sprak me enorm aan. Ik liep een keer een dagje mee op de OK en ik was gelijk verkocht. Ik heb wel getwijfeld, omdat het best even omschakelen is als je weer drie jaar de schoolbanken in moet. Sommige mensen zeggen weleens dat het een 180 graden carrière switch is, maar dat is niet helemaal waar. Als fitnessinstructeur was ik ook constant met het menselijk lichaam bezig, alleen op een andere manier.”

Bijzondere ingrepen

Inmiddels werkt Frans alweer drie jaar als gediplomeerd anesthesiemedewerker in het Erasmus MC: “De opleiding was best wel pittig, zeker omdat ik totaal niet uit de zorg kom. Maar ik wist gelijk dat ik een goede keuze gemaakt had. Het is een prachtig vak. Er gebeuren zulke mooie en bijzondere dingen in het Erasmus MC. Denk aan levertransplantaties, complexe neurologische ingrepen of robotchirurgie. We hebben zo’n variatie aan ingrepen waardoor je al je kennis blijft inzetten. Alles wat je leert in de opleiding, pas je bij Erasmus MC ook echt toe."

Bodyguard van de patiënt

Het werk van anesthesiemedewerkers is heel veelzijdig, vertelt Frans: “Het persoonlijk contact met de patiënt is vaak maar heel kort, maar in die korte tijd kan je veel voor hen betekenen. Je stelt ze gerust op een heel spannend moment. Maar het is ook een organisatorisch beroep. Je zorgt ervoor dat alles blijft draaien en denkt continu een stapje vooruit. Het belangrijkste is natuurlijk het bewaken van de vitale functies. Ik voel me soms een beetje de bodyguard van de patiënt, omdat ik ervoor moet zorgen dat het goed blijft gaan. Dat is best een verantwoordelijkheid, maar wel een hele mooie.”

Voorgeschiedenis

“Je bent onderdeel van een team van chirurgen, artsen, operatieassistenten en anesthesiemedewerkers dat hele mooie dingen samen doet”, gaat Frans verder. “Soms sta ik nog steeds versteld van wat we hier allemaal kunnen. De voorgeschiedenis van onze patiënten is bijna altijd complex. Daar moet je continu rekening mee houden. Zo vraagt de beademing bij COPD patiënten meer aandacht. En bij patiënten met een hoge of instabiele bloeddruk is het voor ons de uitdaging om dit onder controle te houden.”

Zenuwachtig

“Iedere patiënt is anders. De één is gewend aan operaties, de ander is heel zenuwachtig. Ik ga met een goed gevoel naar huis als ik een patiënt goed door een ingrijpende operatie heen heb kunnen helpen. Ik krijg weleens op de uitslaapkamer te horen: bedankt dat je me zo goed geopereerd hebt. Die credits verdien ik niet helemaal, maar het is toch mooi om daaraan te kunnen bijdragen. Daar doe je het toch voor!”