Binnenkant van de mens bekijken

10.000 scopieën per jaar? Endoscopieverpleegkundigen Tanné Korteland - Vogel en Marlene Bos – Hoogedoorn draaien hun hand er niet voor om. ‘We bekijken de hele dag mensen van de binnenkant.’

Tanné en Marlene zijn beiden endoscopieverpleegkundige bij het grootste Endoscopiecentrum van Europa. Zij ondersteunen de arts bij inwendige onderzoeken en interventies in het maagdarmstelsel en sinds 2018 ook de longen. ‘We hebben één gezamenlijk doel en dat is de procedure laten slagen. Echt teamwork.’

Operatieassistent en verpleegkundige

‘We zijn eigenlijk een beetje een combinatie van een operatieassistent en een verpleegkundige', vertelt Marlene. ‘Je bent de rechterhand van de arts. Je zorgt dat de scopen en andere materialen klaar zijn voor gebruik en assisteert de arts bij het onderzoek. Aan de andere kant ben je er om de patiënt voor te bereiden en te zorgen dat de patiënt tijdens de procedure rustig blijft. Want het is toch best spannend.’

Vertrouwen winnen

‘In korte tijd moeten wij het vertrouwen van de patiënt winnen', gaat Tanné verder. ‘Ze zijn zenuwachtig voor het onderzoek of voor de uitslag. Maar hoe rustiger zij de procedure ondergaan, hoe beter het onderzoek of de interventie gaat. Als patiënten het achteraf mee vonden vallen en met een glimlach vertrekken, hebben wij ons werk goed gedaan.’

Fruitsticker

Volgens Tanné zie je de gekste dingen voorbijkomen. Ze geeft een voorbeeld: ‘Tijdens een ERCP zag ik via de scoop bij het begin van de dunne darm ineens iets tevoorschijn komen met daarop ‘fris, zoet en sappig’. De patiënt had blijkbaar een appel inclusief het stickertje gegeten, wat was blijven plakken. We hebben hier samen met de patiënt achteraf zo om moeten lachen. Dat zijn de hilarische dingen van ons werk.’

Mini OK

‘Ons vak is altijd in ontwikkeling', vertelt Marlene. ‘Vroeger was het meer diagnostiek, maar we kunnen steeds meer via een scopie. Denk aan het verwijderen van tumoren of kogels uit de slokdarm. Zo doen we nu ook interventies bij de longen, zoals het plaatsen van drains. Dan sta je helemaal steriel en is het echt net een mini OK. Maar we doen ook steeds meer interventies onder propofol, waarbij we samenwerken met de anesthesie. Het wordt steeds uitdagender en is daarom nooit saai.'

Assisteren op de IC

Het werk van Tanné en Marlene reikt ook buiten de muren van het Endoscopiecentrum: ‘We assisteren ook wel eens op de OK of de IC als iemand een bedreigde ademweg heeft en geïntubeerd moet worden. Of als iemand een varicesbloeding heeft. Dan zit de hele maag vol bloed en moet de bloeding gestopt worden. Maar we helpen ook de kinderartsen in het Sophia Kinderziekenhuis met scopieën.’

Niet vies

‘Mensen denken vaak dat wij een vies beroep hebben’, zegt Marlene. ‘Omdat we de hele dag het maagdarmstelsel van de binnenkant bekijken. Maar het is juist niet vies. Alle patiënten zijn nuchter, de darmen zijn leeg. Anders kunnen wij onze onderzoeken namelijk niet goed uitvoeren. Dus dat vooroordeel helpen we graag de wereld uit.’

Net zoals het vooroordeel dat er een bepaalde hiërarchie heerst tussen artsen en verpleegkundigen: 'Dat is ook niet waar. We hebben een hele open werksfeer. Je moet op elkaar kunnen vertrouwen, maar je moet het ook durven zeggen als jij vindt dat het anders kan. Onze mening is heel waardevol. Het is gewoon een hele leuke baan', sluiten Tanné en Marlene af.