Annie Spelt (44) werkte lang in de eerstelijnszorg. Negen jaar geleden maakte ze de overstap naar het ziekenhuis, waarvan bijna zes jaar in het Erasmus MC. Op de afdeling Hematologie maakte ze een indrukwekkende ontwikkeling door.

Van eerstelijns naar derdelijns zorg

Sommigen kiezen vroeg in hun carrière voor het Erasmus MC, anderen later. Annie Spelt werkte heel wat jaren in de eerstelijns zorg. Ze had verschillende functies. Onder meer als apothekersassistente, dokterassistente en triagiste op een huisartsenpost. “Mijn hart ligt duidelijk bij de zorg. Ik vind het waardevol iets te kunnen betekenen voor patiënten en hun familie. Wat ik toen minder leuk vond in mijn werk, waren de korte contacten. Daarom ben ik in deeltijd hbo-V gaan doen.”

Een moeilijk vakgebied

Na haar studie Verpleegkunde koos Annie voor een specialisatie als oncologieverpleegkundige. Niet bepaald het makkelijkste werkgebied voor een verpleegkundige. “De oncologische zorg is enorm in beweging. Je moet echt aan de slag om bij te blijven. Daar koos ik bewust voor. Ik wilde het mezelf niet te makkelijk maken.” De oncologie is ook bij uitstek een vakgebied waar je patiënten langere tijd bij je hebt.”

Het gaat om mensen

Als oncologisch verpleegkundige wordt er niet alleen op technisch vlak veel van je verwacht, maar ook psychosociaal. “Je moet nooit vergeten dat je geen casus voor je hebt, maar een mens. Iemand met ouders, kinderen, een gezin, een baan. Het gaat erom hoe je die persoon kunt helpen om met zijn ziekte om te gaan. Je hoopt daarbij natuurlijk dat elke patiënt herstelt, maar dat is helaas niet de realiteit. Ook in zo’n situatie probeer je het verschil te maken. En als dat lukt, is dat heel mooi. Soms ontmoet ik jaren later nog nabestaanden van patiënten die me vertellen hoe zij de aandacht hebben gewaardeerd tijdens het verlies van hun partner. Dat is toch een bevestiging dat de zorg van mijn collega’s en mijzelf heel waardevol is geweest.”

Loslaten

Als patiënten niet herstellen, is dat elke keer weer zwaar, vertelt Annie. “Ik kan het slecht loslaten, waardoor het werk met perioden ook heftiger is. Het is lastig om een goede balans te vinden tussen betrokken zijn en voldoende afstand kunnen bewaren om het emotioneel vol te houden. Dat is een continu leerproces.”

Superspecialisme Hematologie

Na de specialisatie Oncologie, heeft Annie ook nog eens de specialisatie Hematologie gedaan. “Dat is echt een superspecialisme. Technisch-medisch echt heel uitdagend. Maar vooral voor de patiënten is het heel heftig. Zij verblijven hier soms maanden in isolatie. Je wereld wordt dan heel klein. Het psychosociale stuk van het werk is dan enorm belangrijk.”

Onderzoek doen

De afdeling waar Annie werkt, is onderdeel van het Erasmus MC Kanker Instituut. “We gaan hier echt voorop in de strijd tegen kanker. We doen onderzoek en ontwikkelen nieuwe behandelingen. Je voelt hier echt de beweging in het vakgebied.” Onderzoeken zijn bij Erasmus MC niet voorbehouden aan artsen en laboranten. Ook verpleegkundigen mogen onderzoek doen. “Binnenkort starten we met een nieuw onderzoek, gericht op de verbetering van verpleegkundige zorg aan de patiënt en familie na een IC-opname. Erg interessant. Met een ander onderzoek heb ik een prijs gewonnen. Zo draag je echt bij aan betere oncologische zorg.”

6 jaar groei

Die drang om dingen steeds beter te doen, om verder te gaan, hoort bij de cultuur van Erasmus MC, vindt Annie. “Je blijft hier groeien, je blijft leren. Als ik zie hoe ik me ontwikkeld heb in de 6 jaar dat ik hier werk, voel ik me vooral dankbaar. Het Erasmus MC heeft me ontzettend veel kansen geboden. Ik ben vakinhoudelijk en als mens enorm gegroeid.”