Vicky van Beekum – van Altena (31) heeft al flink wat specialisaties achter haar naam staan. Binnenkort rond ze haar laatste af en is ze officieel Obstetrie & IC Neonatologieverpleegkundige. Ze vertelt meer over haar indrukwekkende loopbaan.

Alvast voorsorteren

Werken in het Sophia Kinderziekenhuis was altijd al Vicky’s grote droom. Die droom is inmiddels uitgekomen, maar daar ging behoorlijk wat aan vooraf. “Mijn laatste stage van de opleiding was op de interne-oncologie afdeling. Een heel mooi specialisme, dus ik ben er blijven hangen en heb de Oncologie opleiding gedaan.” Het ziekenhuis waar Vicky toen werkte ging failliet, dus moest ze iets anders bedenken. “Ik wilde al naar het Sophia, maar er was helaas geen plek. Toen dacht ik, ik ga alvast voorsorteren naar het Erasmus MC. Dit keer op de Hematologie.”

Rode draad

In eerste instantie was Vicky niet gelijk enthousiast over dit specialisme. “Ik vond hematologie altijd een lastig stukje van de oncologie, maar al snel was ik om. Het is super technisch, wat het heel uitdagend maakt. Maar het psychosociale deel is daar vooral heel belangrijk en dat vond ik het leukst van mijn werk. Nog steeds trouwens, dat is eigenlijk een beetje de rode draad in mijn loopbaan.”

Droom achterna

Vicky specialiseerde zich tot senior Hematologie verpleegkundige, maar het Sophia en de IC Neonatologie bleef altijd kriebelen. Na vier jaar zette ze, met pijn in haar hart, toch de stap. “Ik had het zo naar m’n zin dat ik het echt moeilijk vond om weg te gaan, maar ik wilde mijn droom achterna.” En dat lukte. Vicky begon aan de combinatie opleiding tot Obstetrie-/ IC Neonatologieverpleegkundige. “Allebei mooie specialismen. Je hebt het acute van een onverwachte bevalling én het begeleiden van ouders en patiënt in een hele ingrijpende periode op de IC Neonatologie. Ik kan echt niet kiezen wat ik leuker vind. Daarom is het plan om straks te gaan rouleren tussen beide afdelingen.”

Goede combinatie

Een combinatie waar steeds meer collega’s voor kiezen, vertelt Vicky. “Het heeft veel voordelen. Je maakt het hele traject van beide kanten mee. Je begrijpt bijvoorbeeld heel goed de angst om te vroeg te bevallen. Je kunt ouders dan goed voorbereiden op wat ze te wachten staat, dat is niet niks. Ook hier kan ik het psychosociale deel weer heel goed toepassen.”

Heel spannend

“Het klinkt misschien heel cliché, maar elke dag is compleet anders. Als academisch ziekenhuis heb je een bepaalde expertise, waardoor je bijzondere en complexe ziektebeelden voorbij ziet komen. Natuurlijk de extreem prematuren van 700 gram, maar ook baby’s die zuurstof te kort hebben gehad tijdens de geboorte. Om (verdere) hersenschade te voorkomen, worden ze 72 uur lang gekoeld. Daarna wordt een MRI gemaakt om te zien hoeveel hersenschade het kindje daadwerkelijk heeft opgelopen. Voor ouders natuurlijk ontzettend spannend, dus moet je hen daarin zo goed mogelijk begeleiden."

Allerkleinste dingen

Als we vragen wat het mooiste aan haar werk is, hoeft Vicky niet lang na te denken. “De kleine dingen, als ouders tevreden zijn. Bijvoorbeeld als een kindje na lang instabiel te zijn geweest voor het eerst weer bij moeder of vader kan buidelen. Of als ze zelf een luiertje kunnen verschonen. Wij sleuren ze door een hele spannende en ingrijpende periode heen om uiteindelijk naar de high care of een perifeer ziekenhuis dichtbij huis te kunnen worden overgeplaatst. Dat vind ik mooi.”

Mooie herinnering

Helaas heeft het niet altijd zo’n goede afloop. “Dat vind ik ook belangrijk om te vertellen, want het is niet altijd leuk. Natuurlijk is het ook weleens verdrietig. Maar ook zo’n situatie is belangrijk om voor ouders mooi af te kunnen afsluiten. Dat je een mooie herinnering kunt geven aan iets wat heel verdrietig was. Zelfs zo’n zware dag kan ik dan goed afsluiten.” 

Maar gelukkig zijn er heel veel mooie momenten”, zegt Vicky. “Als ouders waarvan hun zoon of dochter lang bij ons opgenomen heeft gelegen na een jaar vol trots langskomen om te laten zien hoe goed het nu met ze gaat. Dat maakt dit werk ontzettend dankbaar.”

Nieuw avontuur

Eind dit jaar rond Vicky haar opleiding af en start voor haar een nieuw avontuur. Deze keer geen nieuwe opleiding, maar iets heel anders spannends. Binnenkort verwacht ze haar eerste kindje. Heel veel geluk Vicky!