Levensreddende operaties

‘Gelukkig zijn de meeste operaties op onze unit levensreddend of levensverlengend.’ Operatieassistent Stephanie Put – Lagrand staat aan tafel bij de meest complexe en bijzondere ingrepen. ‘Wij zijn onderdeel van de oplossing.'

De OK was niet per se eerste keus voor Stephanie. ‘Ik heb wel altijd in de zorg gewerkt. Eerst als verpleegkundige, daarna bij Defensie. Ik wilde iets anders, maar wist niet direct wat.’ Tot ze geopereerd werd aan haar achillespees. ‘Die wereld had ik nog nooit van dichtbij gezien, maar leek me ontzettend interessant.’ Dus gooide Stephanie het roer om en liet zich omscholen tot operatieassistent.  

Gemene deler

‘Je kunt direct iemands leven redden’, legt Stephanie uit. ‘Of iemand nu een darmtumor heeft, een aneurysma of een levertransplantatie moet ondergaan. We zijn in de meeste gevallen onderdeel van de oplossing.’  

Dat is ook gelijk de gemene deler van de unit waar Stephanie werkt. ‘Gelukkig zijn de meeste operaties op onze unit levensreddend of levensverlengend. Van grote oncologische operaties zoals een HIPEC operatie tot spoedaneurysma’s waarbij geen tijd te verliezen is. Soms ben je een uur bezig en soms sta je bij een ingreep die de hele dag duurt. De operaties zijn zo divers, maar hebben wel allemaal hetzelfde doel.’ 

Living liver

Eén van haar favoriete OK's is de levende levertransplantaties waarbij een donor een stukje van zijn of haar lever geeft aan de ontvanger. ‘Dat kunnen we pas een paar jaar. De zorg blijft zich ontwikkelen en behandelingen worden steeds beter. Tof om daar onderdeel van te zijn.’  

Echte helden

'Transplantaties zijn sowieso bijzonder’, gaat Stephanie verder. ‘Ik vind het zo mooi dat er iemand is die een nier of een stukje van een lever wil afstaan voor een dierbare waar hij of zij zoveel om geeft. De band tussen donor en ontvanger geeft me altijd kippenvel. Ik zeg ook altijd tegen de donoren, jullie zijn hier de echte helden.’  

Spannendste moment

Stephanie staat bekend om de gesprekken die ze heeft met haar patiënten voorafgaand aan een operatie. ‘Mensen liggen daar op het meest spannende moment van hun leven. Daar moet je aandacht voor hebben, vind ik. Door even een hand vast te houden of een grapje te maken. Ik probeer dat mijn leerlingen ook mee te geven. We zijn er niet alleen om te opereren, we zijn er ook om patiënten rustig de operatie in te laten gaan.’  

Dat maakt het werk ook extra dankbaar, vertelt Stephanie. ‘Als je later hoort dat het weer goed gaat met een patiënt die slecht lag en veel complicaties had tijdens de OK. Dan maakt je hart wel een sprongetje. Daar doen we het toch voor?’