Marjolein Steenpoorte (28) is IC-verpleegkundige in opleiding. Deze ambitieuze verpleegkundige heeft haar plek helemaal gevonden op de Intensive Care van het Erasmus MC: “Juist de ernstig zieke patiënten met complexe ziektebeelden vind ik een uitdaging.”

Logische volgende stap

Marjolein kwam er na haar afstuderen al snel achter dat ze graag in een academisch ziekenhuis wilde werken: “Patiënten met de complexe ziektebeelden werden altijd overgeplaatst naar het Erasmus MC en juist die complexiteit vond ik interessant.” Ze stapte over naar het Erasmus MC en werkte vier jaar met veel plezier op de afdeling Interne Geneeskunde. Maar daar kwam ze erachter dat acute situaties haar de meeste adrenaline gaven. Dus was de opleiding tot IC-verpleegkundige een logische volgende stap in haar carrière.

Doorheen trekken

“Juist die ernstig zieke patiënten met complexe ziektebeelden vind ik een uitdaging. Je bent urenlang op één patiënt gefocust en bezig om hem er doorheen te trekken. Je bent niet alleen betrokken bij de patiënt, maar ook de bezorgde familie probeer je er zoveel mogelijk in mee te nemen. Als ik naar huis ga en ik weet dat een patiënt heel slecht ligt, ga ik tijdens mijn volgende dienst eerst kijken hoe het met die patiënt is. Als hij dan is opgeknapt, is dat natuurlijk heel fijn.”

Hecht team

Helaas loopt het niet altijd goed af, maar volgens Marjolein is het team daarom een stuk hechter: “Je maakt veel met elkaar mee. Maar dat zorgt ervoor dat ik me vanaf moment één thuis heb gevoeld. Soms weet je niet wat er precies aan de hand is met een patiënt, maar dan is de uitdaging des te groter om met een multidisciplinair team van artsen, specialisten en verpleegkundigen te bedenken wat we kunnen doen. En het is fijn om even te kunnen relativeren met je collega’s als je iets heftigs meemaakt. Er is altijd ruimte voor een lolletje.”

Leren in de praktijk

“De IC is een heftige afdeling en daar moet je tegen kunnen. Dus om te kijken of je dit echt wilt en aankunt, ga je eerst twee maanden voorwerken. Ik vond dat heel fijn en wist gelukkig gelijk dat dit goed bij mij paste. Je leert tijdens de opleiding klinisch beredeneren met behulp van theorie, maar het meest leer je in de praktijk. Ik loop nu twee keer een half jaar stage op een algemene IC en daarna doe ik mijn laatste stage op de CCU/Thorax IC.”

Goede begeleiding

“Je wordt ook heel intensief begeleid”, vertelt Marjolein. “Tijdens de stages loop je eerst vooral met je begeleider mee en wordt er veel aan je uitgelegd. Ik moest eerst best wennen aan alle extra apparatuur en snoertjes. Maar het is fijn dat alles stapje voor stapje wordt uitgelegd. Je krijgt steeds meer zelfstandigheid en vervolgens kijkt je begeleider met jou mee of je het allemaal goed doet. Je krijgt echt de ruimte om het allemaal goed te leren.”