Esther Cronie (25) is gediplomeerd operatieassistent bij Erasmus MC en sinds dit jaar ook in opleiding tot anesthesiemedewerker. Niet omdat ze haar werk als operatieassistent niet leuk meer vindt, maar om haar kennis te verbreden en het beste uit zichzelf en haar werk op de OK te halen.

Vroege kennismaking

Toen Esther nog een baby was kwam ze voor het eerst in aanraking met het Erasmus MC. "Ik heb een aangeboren hartafwijking. Met 11 maanden ben ik daaraan geopereerd. Sindsdien ben ik lang onder behandeling bij het Sophia Kinderziekenhuis geweest. Al zo lang als ik me kan herinneren heb ik altijd gezegd: 'ik wil later thoraxchirurg worden'."

Onder de indruk

"Dat veranderde toen een familielid vertelde over zijn werk als anesthesiemedewerker. Toen wist ik zeker wat ik wilde: 'de OK wordt mijn plek'. In het eindexamenjaar van de havo solliciteerde ik naar een opleidingsplaats voor operatieassistent, dat sprak me toen het meeste aan. Ik kon een dag meelopen en mocht bij een grote buikoperatie meekijken. Wat was ik onder de indruk. Kon tegen mijn moeder alleen nog maar 'wauw' uitbrengen toen ze me aan het eind van de dag ophaalde."

Specifieke kennis nodig

"Sinds mijn diplomering vier jaar geleden heb ik me gespecialiseerd in een aantal specialismen. Iedere collega bij ons heeft dat. Dat kan ook niet anders. De ziektebeelden en operaties bij Erasmus MC zijn vaak zo complex dat je veel specifieke kennis nodig hebt. Bij mij zijn dat Neurochirurgie, KNO, Urologie en Gynaecologie. Het zijn vaak grote, acute of geplande, ingrepen waarbij innovatieve techniek ingezet wordt. Bijvoorbeeld tijdens een hersenoperatie waar een bypass gemaakt wordt om de bloedtoevoer na een aneurysma te herstellen. Of een partiële nefrectomie waarbij de DaVinci-robot gebruikt wordt. Je moet de operatietechnieken en -stappen goed kennen om samen met het OK-team de patiënt zo goed mogelijk te helpen."

Dromen waarmaken

Voor Esther is kennis van alleen het vak van operatieassistent niet genoeg. Ze wil meer. "Ik wilde me graag verbreden naar de anesthesie. Die kans heb ik gekregen. Niet omdat ik mijn werk als operatieassistent niet leuk meer vindt, maar om mijn kennis te verbreden en me verder te ontwikkelen. Anesthesie is weer een hele andere tak van sport. Er is veel kennis van fysiologie nodig. Met andere woorden: 'hoe werkt het menselijk lichaam'. Je werkt intensief samen met de patiënt, dient de medicatie toe en bewaakt diens vitale functies. Er komt veel bij kijken, meer dan ik van tevoren had gedacht. Dit voorjaar ben ik met de opleiding gestart. Daarnaast draai ik in de weekenden nog diensten op de OK als operatieassistent en word ik voornamelijk bij spoedoperaties ingezet. De combinatie van chirurgie en anesthesie is zo mooi."

Indrukwekkend werk

"Patiënten gaan vaak door een moeilijke tijd in hun leven. Je probeert hen samen met het hele team zo goed mogelijk te helpen en diens kwaliteit van leven te verbeteren. Als operatieassistent heb je ook contact met de patiënt, maar als anesthesiemedewerker is dat contact intensiever. Een patiënt vertelde me dat ze bijna oma zou worden en haar dochter binnenkort ging trouwen. De operatie had geen goede uitkomst en de patiënt zou te horen krijgen dat ze niet lang meer te leven had. Dat maakt indruk op je. Daar krijg ik kippenvel van. Des te dankbaarder ben je als je dit werk doet voor je eigen gezondheid en dat van je familie en vrienden. Daar ben ik me heel bewust van."

Erasmus MC in het bloed

"Het is hier groots en indrukwekkend. Dat geldt niet alleen voor de bijzondere ziektebeelden en complexe operaties waar je bij betrokken bent, maar ook voor ons nieuwe OK-complex. Het is zo mooi geworden, vol met hightech snufjes. Natuurlijk was het even wennen, maar als je zelf gaat verhuizen moet je ook altijd wennen in je nieuwe huis. Een ding is zeker: je raakt hier nooit uitgeleerd. Er zijn veel mogelijkheden in dit ziekenhuis. Ik ben erg blij dat ik me kan omscholen, maar ook dat ik binnen het vertrouwde en bekende OK-complex kan blijven."