Pabo, psychoses en psychiatrie

Psychiatrisch verpleegkundige Brian heeft een pabo achtergrond en werkte voorheen in de jeugdgevangenis. Tijdens de maatschappijleer- en taallessen kwam in aanraking met jongeren met psychiatrische problemen. Hij liet zich omscholen en werkt inmiddels op de gesloten afdeling Vroege Ontregeling.

Van pabo naar psychiatrie

“Het grappige is dat ik veel componenten van het lesgeven toepas in de psychiatrie” vertelt Brian. “Bijvoorbeeld bij het geven van voorlichting over medicatie. De bijwerkingen die soms uit een beetje Google speurwerk naar voren komen, kunnen angst veroorzaken bij de patiënt. Een goede uitleg over het medicijn is dus belangrijk. Hierin speelt non-verbale communicatie en intonatie van je stem een belangrijke rol. Onderwerpen die ik ken vanuit de pabo.”

1e psychoses

De afdeling Vroege Ontregeling is gespecialiseerd in patienten met eerste psychoses. “Patiënten die bij ons binnenkomen zijn vaak jong, staan volop in het leven en zijn hun plek in de maatschappij aan het vinden. Plots overvalt een psychose ze” vertelt Brian. “Ik heb daarom ook veel met sociale problematiek te maken in mijn werk als verpleegkundige.”

ECT

Op de afdeling wordt Elektroconvulsietherapie gegeven, of wel ECT,  een vrij unieke vorm van therapie waarbij kleine stroomstoten worden gegeven aan de hersenen. “Als psychiatrisch verpleegkundige bereid ik de patiënt voor door voorlichting en de juiste medicatie en zorg ik voor de nazorg achteraf. De korte lijnen met het ziekenhuis maakt het mogelijk dat wij deze therapie kunnen aanbieden.”

Disciplines op speed dial

Brian gaat verder: “Zo kan ook een neuroloog of fysiotherapeut snel worden ingeschakeld. En de SEH zit om de hoek. De samenwerking met de verschillende disciplines binnen het ziekenhuis is erg waardevol. We kunnen daardoor direct een behandeltraject starten voor onze patiënten.”

Veilige werkomgeving

Brian omschrijft het werk in het Erasmus MC als warm en professioneel. “We hebben een heel sterk team en dat is ook nodig. Er kan wel eens een onrustige sfeer hangen door een voorval met patiënten. Maar als collega’s onderling kunnen we altijd bouwen op elkaar. Ook hebben we korte lijnen met de beveiliging. Zij gaan bijvoorbeeld met ons mee naar de separeerruimtes. En hangen er camera’s verspreid over de afdeling. Dit zorgt voor overzicht en een veilige werkomgeving.”