De in Amerika opgegroeide Sofia van Buuren (18) droomt er al jaren van arts te worden. Niet voor niets deed ze vrijwilligerswerk op de Spoedeisende Hulp in Seattle. Vier maanden geleden verhuisde ze naar Rotterdam, schreef zich in voor de studie Geneeskunde én ging aan de slag als vrijwilliger bij Erasmus MC. 

Back to my roots

Aan Sofia is nauwelijks te horen dat ze haar hele leven in Amerika heeft gewoond. "Ik heb een Nederlandse vader en Amerikaanse moeder. Mijn broer en ik zijn tweetalig opgevoed. Iedere zomervakantie bezochten we familie in Nederland en reisden door Nederland en Europa. Een paar maanden geleden zijn we naar Rotterdam verhuisd zodat mijn broer en ik hier kunnen studeren."

Droom achterna

"Sinds mijn 13e droom ik ervan arts te worden. Ik vind het interessant te weten hoe het menselijk lichaam werkt. Om te ontdekken wat er in dat lichaam mis kan gaan en hoe dat herstelt kan worden. Ik ga me inschrijven voor Geneeskunde hier in Rotterdam. Spannend of ik toegelaten word."

Ervaring opdoen

In de tussentijd wil Sofia haar tijd goed besteden: "Bij het Erasmus MC kan ik als vrijwilliger alvast ervaring opdoen in het ziekenhuis. Je leert er veel van: hoe het werkt in een ziekenhuis, het omgaan met verschillende patiënten, collega's leren kennen. Die ervaring kan ik goed gebruiken om arts te worden."

Patiënten ontvangen

Sofia werkt op de polikliniek waar ze patiënten verwelkomt die een afspraak op het spreekuur van de arts hebben. "Ik ontvang de patiënt en ondersteun bij het invullen van een digitale vragenlijst die ingaat op het welzijn van de patiënt. Dit is waardevolle informatie voor de arts naast het medische aspect. Ik bied hulp bij de bediening van de tablet en licht toe waarom gevraagd wordt de vragenlijst in te vullen voordat zij de spreekkamer van de arts instappen."

Van elkaar leren

"Het patiëntcontact leert mij om te gaan met verschillende patiënten. Iedereen heeft een andere benadering nodig. Je leert ook hoe het voor de patiënt is om een spreekuur te bezoeken. Ik vind het fijn om mensen te kunnen helpen en hen gerust te stellen als ze bang of nerveus zijn. Dit is voor mij gelijk een goede ervaring voor mijn eigen toekomst." 

Geen spijt

Sofia heeft nog geen moment spijt van haar verhuizing naar Rotterdam. "De Nederlandse cultuur, het eten, de stad. Het is fijn hier. Alleen de regen en de steile trappen is nog even wennen", lacht Sofia. En wat betreft haar vrijwilligerswerk zegt ze met trots: "Het is heel waardevol. Het brengt je veel geluk om een patiënt te kunnen helpen."