Steun en toeverlaat

Zelf had Nikita nog geen goed beeld van de afdeling Longgeneeskunde. ‘Ik dacht, dat zijn alleen maar patiënten die veel hoesten, met COPD en veel sputum.’ Tijdens haar meeloopdag kwam ze erachter waar je écht mee te maken hebt. ‘Vooral de combinatie van de medische kant en tegelijkertijd de zorg bieden op psychisch vlak biedt mij uitdaging en geeft plezier in mijn werk.’

Longtransplantaties en Longkanker

‘Aan de ene kant zien we chirurgische patiënten, namelijk patiënten die een longtransplantatie ondergaan. Na zo’n operatie werken we intensief aan een goed herstel zodat ze naar huis kunnen gaan. We werken aan beter worden. Aan de andere kant zorgen we voor oncologische patiënten, dus de patiënten met lonkanker in een vergevorderd stadium. Hier draait mijn rol veel meer om het bieden van begeleiding en steun. De afwisseling tussen de twee maakt het werk op de afdeling fijn.’

Waarom ik?

De waarom vraag van longkankerpatiënten is terugkerend in Nikita’s werk. ‘Ze zitten met zo veel levensvragen, maar ik kan hier geen antwoord op geven. Door aanwezig te zijn en stiltes te laten vallen creëer ik rust en ruimte, zodat ze hopelijk zelf de antwoorden vinden die ze zoeken. Mijn tijd moet ik verdelen, dat is soms uitdagend, maar ik probeer er altijd voor te zorgen dat ik een luisterend oor kan bieden.

Oncologieopleiding

Binnen de Longgeneeskunde zijn er verschillende mogelijkheden om door te groeien en te verdiepen. Zo kun je bijvoorbeeld specialiseren richting transplantaties. ‘Zelf doe ik momenteel de oncologieopleiding. We krijgen helaas veel te maken met patiënten die hoogstwaarschijnlijk overlijden. Dat vergt toch iets anders van je als verpleegkundige. De gesprekstechnieken die ik leer op de opleiding helpen mij om er nóg meer te kunnen zijn voor mijn patiënten.

Samen sterk

Binnen ons team hebben we onze samenwerking hoog staan. Wanneer je in de knel komt is het belangrijk om je collega’s erbij te betrekken en om hulp durven te vragen. We hebben te maken met complexe ziektebeelden waarin je samen vaak sterker staat dan alleen. We staan altijd klaar voor elkaar.

Trotse terugblik

Nikita is trots op hoe ze de afgelopen jaren gegroeid is. En terecht. Van piepjonge verpleegkundige die opkeek naar collega’s tot, zoals ze zelf zegt ‘de oude garde’. ‘Ik hoorde dat laatst nog terug van een patiënt toen ik haar ’s ochtends haar dagelijkse cappuccino met 2 suiker kwam brengen. Dat zijn details waar je oog voor krijgt naarmate je langer rondloopt, waardoor een patiënt zich gezien voelt. Zo kan ik persoonsgerichte zorg bieden op de afdeling en dat maakt mijn vak nog leuker.’